"Kun je geen repetitieschema maken, zodat we weten wanneer we welke scène spelen?"
U vraagt, wij draaien. Dus vorige week een (ambitieus) schema gestuurd met per week de scènes die dan gepland staan.
Vorige week t/m scène 5. Dat werd dus scène 4.
Deze week t/m scène 9. Dat werd dus scène 6.
Scènes lijken beperkt (halve pagina tekst), maar vragen o zo veel aandacht in mis-en-scène, muziek en afspraken. En je kunt dan wel door blijven raggen "omdat scène 9 gehaald moet worden", maar gaan we dan niet alleen maar rennen en vergeten we te spelen?
En door afwezigheid van mensen moet je toch telkens innovatief zijn en kijken wat je wel kunt doen. Toneel, theater, met zoveel mensen is een dynamisch geheel. Dat kun je wel willen plannen, maar echt lukken wil dat niet. Ik ben dus niet van plan om hijgend achter de (overigens door mij opgestelde) planning aan te hollen. Dus de vraag aan de spelers om er toch elke week te zijn en de mail in de gaten te houden om na te gaan wat er de komende repetitie daadwerkelijk op de planning staat. Is ook eigenlijk best wel gezellig, samen met z'n allen!
Vanaf april gaan we op de donderdag ook op het toneel repeteren. Dan de diepte in met een aantal spelers in voornamelijk de dialogen. Zodat we op de dinsdag tijd kunnen blijven besteden aan de grotere opzet.
Ik heb wel een goed gevoel over gehouden aan de repetitie van gisteren. Ruim de tijd genomen om weer eens aan de rolverdieping te kunnen werken op onze markt van gebakken lucht en Duitsche Schlagers. Mooie dingen gezien die, wanneer de spelers ze vasthouden, goed van pas kunnen komen in hun rolbeleving.
De Kantorka heeft gezongen!
De Meester ook. En even op het eind van de repetitie, toen vrijwel iedereen weg was, met behulp van onze privé logopediste, ineens een heel stuk helderder.
Mijn tip: maak als regisseur gebruik van alles wat eenieder in huis heeft. Dat kan verrassend werken. En meestal in je voordeel!
Volgende week warmt de Hanenveer ons op. Dat zal werken worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten